കടലില്‍ ..

 ഉറങ്ങി പോയൊരു സ്വപ്നം -
വാ മൂടിയ ചെപ്പുകുടത്തില്‍ 

അനാഥമായി പോയ വാക്ക് -

ഹൃദയമെത്താത്ത ദൂരത്തില്‍

കാത്തിരിപ്പിന്റെ ചുഴികള്‍ -

നീയെന്നു പേരിട്ട മുറിവിന്റെ ആഴത്തില്‍

എത്ര കപ്പല്‍ ചേതങ്ങള്‍ ..?

ജനിക്കാതെ പോയൊരു കുഞ്ഞു കരച്ചില്‍ -

എന്നിട്ടുമെന്തിനാണ് ..??

ഭൂമിയുടെ കറുത്ത അറ്റത്തേയ്ക്കെന്ന   

കള്ളമെറിഞ്ഞ് ,

തനിയെ തുഴഞ്ഞു പോയ നിന്നെ

ഞാനീ കടലിനെക്കാളുമേറെ സ്നേഹിക്കുന്നത്..?

ചിലപ്പോള്‍ തോന്നും

പെരുവിരലറുത്ത് 

വിദ്യയെ വന്ധ്യംകരിച്ചൊരു ഗുരുനാഥന്‍

 നിന്‍റെയുള്ളില്‍  കുനിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ടെന്ന്-

അതു കൊണ്ടാണ്

ഉടല്‍ കൊണ്ട് സ്നേഹിക്കുമ്പോഴും

നെഞ്ജില്‍  കൈചേര്‍ത്ത്

പരിചിതമായൊരു  മിടിപ്പിനു വേണ്ടി കൊതിച്ചത്-

അത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ്

പെരുവിരലിനും

രഥചക്രത്തിനുമിടയില്‍ 

നീയറിയാത്തൊരു  താഴ്ചയിലേക്ക്

ഇത്രമേലാഴത്തില്‍ ഞാനൊറ്റയ്കായി  പോയത്..